Varroase

Printvriendelijke versiePrintvriendelijke versie

Varroase.

 Varroabestrijdingsadvies 2017 (FAVV)

varroaDe ectoparasiet Varroa destructor is een mijt die zich voortplant ten koste van het broed. Ook de volwassen bijen worden geparasiteerd.

De vrouwelijke mijten zijn ovaal en helbruin. De mannelijke exemplaren zijn kleiner, bleker en eerder rond.

De mijten parasiteren het gesloten broed. Ze hebben een voorkeur voor darrenbroed. Jonggeboren mijten vertoeven eerst enige tijd op volwassen bijen, daarna dringen ze de broedcellen binnen, juist voor het sluiten ervan, om zich voort te planten ten koste van de larven in het popstadium.

Ze zuigen haemolymfe (bijenbloed) van de larven en bijen.

Wanneer meerdere varroawijfjes en jonge mijten de bijenpoppen aantasten vertoont de volwassen bij ernstige misvormingen aan achterlijf en vleugels.

Via wondjes kunnen bacteriën en virussen het bijenlichaam binnendringen, die als secundaire ziekte optreden.

De diagnose is vrij eenvoudig. Bij sterk aangetaste bijenkolonies worden veel misvormde bijen waargenomen. Door natuurlijke sterfte worden dode mijten teruggevonden op de varroabodem, waardoor de infectiegraad en de evolutie van de mijtenpopulatie geschat kan worden.

In werksterbroed brengt één varroamijt één tot twee adulte dochters voort. In darrenbroed worden drie à vier dochters geboren.

De mijtenpopulatie verdubbelt ongeveer per maand. Vanaf een paar honderden mijten wordt de schadedrempel overschreden. De kolonie sterft af.

Kort voor het ineenstorten vertonen de volken een veranderd gedrag: de bijen zijn onrustig,verdedigen hun kast niet meer, verwaarlozen het laatste broed, in enkele dagen zijn de volken kaal gevlogen. De bijen trekken mee met de rovende bijen.

De darrenbroedmethode kan de mijtenpopulatie beperken door het vernietigen van gesloten darrenbroed.

De arrestraammethode, het lok- of vangraam, de rotatiemethode zijn eveneens technische methoden om de vermeerdering van de mijten af te remmen. Deze (bio-)technische ingrepen worden in het najaar aangevuld met een chemische behandeling. Door verdamping van organische zuren moet de mijtenpopulatie verder worden gedecimeerd.

Niet alle producten zijn wettelijk toegelaten en door resistentie zijn sommige producten niet meer bruikbaar.

Bestrijding op het gepaste moment, gelijktijdig met de imkers uit de buurt en met een voldoende werkingsgraad is vereist.

Selectie op Varroatolerantie levert voorlopig geen afdoende oplossing.